Kierunek wiatru odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu wyników symulacji komputerowej mechaniki płynów (CFD) oraz w projektowaniu konstrukcyjnym budynków i infrastruktury. Jest to decydujący czynnik w ocenie interakcji sił wiatru z konstrukcjami, wpływających na rozkład ciśnienia wiatru, a w konsekwencji na reakcje konstrukcji. Zrozumienie wpływu kierunku wiatru jest niezbędne do opracowywania projektów, które mogą wytrzymać zmienne siły wiatru, zapewniając bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. W uproszczeniu, kierunek wiatru pomaga w precyzyjnym dostosowywaniu symulacji CFD i określaniu wytycznych dotyczących projektowania konstrukcji w celu uzyskania optymalnych osiągów i odporności na efekty wywołane wiatrem.
Aby przeprowadzić symulację luzu podporowego w połączeniu między prętami, można użyć funkcji "Wykres" dla zwolnień pręta. Aby skorzystać z tej funkcji, należy najpierw zdefiniować odpowiedni stopień swobody jako zwolnienie. Następnie z rozwijanej listy można wybrać funkcję "Wykres".
In RFEM 5 und RSTAB 8 kann die resultierende Lagerkraft bezogen auf den Schwerpunkt des Modells ausgegeben werden. Dies kann beispielsweise zur Kontrolle der Struktur- und Lastdaten dienen.
Podczas analizy sił podporowych dla linii, uzyskane wykresy czasem na pierwszy rzut oka wydają się nieprawdopodobne. W szczególności: w przypadku obciążeń zmiennych w miejscach, w których również znajdują się podpory węzłowe, w punktach podziału i na krawędziach linii podpartych wyniki czasami pokazują nieoczekiwane reakcje podporowe. Włączenie funkcji liniowego rozkładu gładkiego w Nawigatorze projektu - Wyświetlanie nie zawsze pokazuje spodziewany wykres wyników.
Poprzedni post na ten temat opisuje niestateczności, które mogą się pojawić przy wykorzystaniu prętów rozciąganych. Pokazany przykład odnosi się głównie do usztywnienia ściany. Informacja o błędzie w braku stateczności może także dotyczyć węzłów w zakresie podpór. Dźwigary kratownicowe i kratownice podporowe są na to szczególnie podatne. Co powoduje niestateczność w tym miejscu?